آدمهای خوب شهر

Friday, February 20, 2009

مسئول آموزش

پنج شش روز مونده بود به مهلت ارسال مدارک برای دانشگاه جدیدم. اموزش دانشکده بودم. مسول آموزش با این که می دونست کارم فوری، خیلی عجله نمی کرد. منم ناراحت که اگه تا ظهر نرسونم دست مترجم فرصت و از دست دادم.مسول اموزش به همکارش نگاه می کرد ومی گفت: فقط وقتی با هامون کار دارند سراغی از مون می گیرند؛ خرشون که از پل گذشت دیگه کاری به کارمون ندارند، می رند خارج وما رو هم فراموش می کنند. همکارش اومد مدارک من و گرفت و با سرعت و نهایت دقت آماده کرد و گفت : چه به یاد ما باشه چه نباشه.
و من هنوز هر دو تا شون یادمه

نویسنده: احسان

Labels:

Wednesday, February 18, 2009

یک راننده تاکسی دیگر:)

یه آقای راننده هست که توی خطی های پل گیشا ونک کار می کنه
هرصبح که مسافرا تکمیل میشن و میاد سوار میشه که حرکت کنه،درحال بستن کمربندش یه نیم نگاه میندازه عقب و میگه:
سلام صبح به خیر تا میدون ونک از مسیر کردستان در خدمتون هستم

به همین سادگی و شیرینی

نویسنده: شیدا

Labels:

Tuesday, February 17, 2009

راننده تاکسی

داشتم از دانشگاه بر می گشتم، خیلی خسته و داغون بودم
به پسر خالم قول داده بودم که برم باهاش درس بخونم، وای که چه احساس بدی داشتم.
همینطور که کنار خیابون منتظر تاکسی ایستاده بودم، یه پیکان قدیم جلوی پام ترمز کرد منم سوار شدم. سلام کردم

سلام پسرم خسته نباشی روزت بخیر

برگشتم راننده رو نیگا کردم، یه پیرمرد باصفا با یه صورت دوست داشتنی، با یه دست باند پیچی شده که معلوم بود دردش اذیتش می کنه.
هر مسافری رو که سوار می کرد باهاش همینطور سلام احوالپرسی می کرد. می شد لبخند رضایت رو توی چهره همه مسافرا دید.
همینطور بود وقت پیاده شدن
به سلامت پسرم
خدا نگهدارت باشه دخترم
خدا به همرات عزیزم
.
.
از ماشینش که پیاده شدم 180 درجه با 5 دقیقه پیشم فرق کرده بودم. سبک بودم و خوشحال
مرد بود به خدا

نویسنده: محسن

Labels: