آدمهای خوب شهر

Saturday, September 16, 2006

می رم توی مغازه، طاقتم تموم می شه و می زنم زیر گریه. آقاهه ماتش برده : د

"دختر خانوم؟"
"ببخشید!"
دماغم را بالا می کشم و می خندم

"ببخشید شال گردن دارین؟"
"شال یا شال گردن؟"
"شال گردن"
"نه والا"
"خیلی ممنون"

وقتی می خوام برم صداش میاد که با همدردی می گه "ببخشید ها..." د


نویسنده:
پانته آ

Labels:

0 Comments:

Post a Comment

<< Home