نفت برای فانوس

چند سال پیش، موقع بازی های المپیک یونان، یکی از دوستای خارجیم بهم میل زد که یه عکاس خارجی داره دنبال عکاس از کشورهای مختلف می گرده، که عکس براش بفرستن، با سوژه های مشعل، آتش و هر چیزی در این مورد.
با اینکه عکاس حرفه ای نیستم، بدم نیومد که سعی خودم رو بکنم، متاسفانه زیاد وقت و طرحی که به ذهنم رسیده بود یه زن جنوبی برقع پوش کنار یه فانوس بود…
یکی از همکارام برام فانوس آورد اما مشکل این بود که توی فانوس نفت نبود. و من توی گرمای تابستون تهران مونده بودم که از کجا میشه نفت گیر آورد. خلاصه هر چی گشتم پیدا نشد. دیگه داشتم نا امید می شدم چون آخرین روز ارسال عکس ها رسیده بود. توی تاکسی نشسته بودم. نا انیدانه از راننده پرسیدم که از کجا می شه نفت گیر آورد. گفت باید بری جنوب تهران. شوش و اون ورا. شاید گیرت بیاد. بعد پرسید : "خیلی می خوای؟"
گفتم "نه. فقط بتونم فانوسم رو برای 10 قیقه روشن نگه دارم."
گفت :" فردا بیا سر میدون سعادت آباد، تاکسی ها غرب میدون. برات میارم."!!
باورم نمی شد. کلی ذوق کرده بودم. گفتم :"آقای؟"
گفتن رجایی.
فرداش که رفتم همکاراش کفتن رفته ونک بر می کرده. منتظرش ایستادم. اومد. منو که دید خندید و شیشه نفت رو بهم داد. هر چی اصرار کردم پول رو قبول نکرد. من همون شب عکسم رو گرفتم و فرستادم. اون عکاس از کارم خوشش اومد و با اینکه از تاریخ ارسال گذشته بود عکسم رو قبول کرد.
متاسفانه هیچ وقت اون آقا رو دیگه ندیدم که بازم ازش تشکر کنم.

نویسنده: فاطمه