{ بعضی آدمها هستند} که مدرک کارشناسی ارشد آدم را از کف خیابان انقلاب پیدا میکنند و نه به مغازهها و کتابفروشیهای اطراف، نه به مامور ایستگاه بیآرتی و نه حتی به آن کانکس نیروی انتظامی وسط میدان، بلکه انقدر مرام دارند که برمیدارند میبرند خود تحصیلات تکمیلی دانشگاه تحویل میدهند. یعنی پیش خودشان فکر میکنند بندهی خدا چقدر باید بدود تا بتواند یکی مثل این را بگیرد، اینجا هم آدم به هرکی بدهد معلوم نیست به دستش برسد یا نرسد، اصلا معلوم نیست فهمیده باشد کی و کجا این پوشهی کذا از زیر بغلش سر خورده و سر به نیست شده، حالا مگر چقدر راه است، آدم بپرسد میفهمد این را کجای دانشگاه تهران باید ببرد تحویل دهد، بالاخره برای گرفتن المثنی هم که شده گذرش به دانشگاه و ادارهی مربوطه میافتد. این است که برداشته کل پوشه را تمیز و مرتب برده تحصیلات تکمیلی کل دانشگاه تحویل داده و...همین دیگر، خواستم بگویم این شهر یک همچین آدمهای خوبی دارد و ما بیخبریم
سلام اینجا می خوام از برخوردای خوب آدمها بنویسم تو زندگی روزمره توی ایران. از آدمهایی که وظیفه اشون رو انجام می دن. باهات بداخلاقی نمی کنن. مهربونن. و خلاصه باعث می شن وقتی برمی گردی خونه احساس خوبی از روزت داشته باشی. شاید اینجوری بشه امید های از دست رفته مون رو دوباره پیدا کنیم. و یادمون بیاد توی این شهر هنوز چیزهای خوب زیاده. خیلی دلم می خواد این بار که می نویسم، شمایی که می خونید هم برام از تجربه هاتون بنویسید. از آدمهایی که توی خیابون، مغازه، اداره یا هر جایی باعث شدن که لبخند بزنید و دلتون گرم بشه. اگرم حالشو ندارید فارسی بنویسید، می شه که به این آدرس نامه بدید من خودم تایپ می کنم .امیدوارم بشه اونجوری که می خوام. adamhaye.khoob@gmail.com
از همه خوانندگان و نویسندگان عزیز هم خواهش می کنم که احترام همدیگه رو نگه دارن.
امیدوارم همه با هم بتونیم تمرین کنیم دنیا رو از چشم دیگران هم ببینیم و قبول کنیم که آدمها ارزشهای مختلفی دارن، گاهی چیزهای مختلفی رو زیبایی می دونن، و همین تنوع نظراته که باعث رشد جوامع انسانی می شه.
0 Comments:
Post a Comment
<< Home