آقای فروشنده، نمایشگاه صنایع دستی بازار میوه فرمانیه

از بیرون که مغازه رو نگاه کنی دلت یه جوری می شه. بلوز شلوارهای کنفی سفید داره که روی بعضیهاشون یه طرح های خیلی قشنگی چاپ شده و خیلی هاشون هم ساده اس. یه سری کفشهای چرم زرشکی کار دست داره که دوره هاش دوخته است. و یه سری جلیقه های پشمی چوپونی.
وارد مغازه که بشی انگار یه دنیای دیگه اس. انگار که اگه بیرون رو ندیده بودی فکر می کردی وسط یه دشتی.
آقای فروشنده مو و ریش قهوه ای داره، قدش نسبتا کوتاهه، نگاهش یه لبخندی توشه از همونا که نمی شه نوشت. از هر چی که بپرسی برات توضیح می ده. هر چیزی از کجا اومده. چه استفاده ای ازش می کنن، چه جوری ساختنش...
و اگه چیزی بخری، می زارتش توی یه پاکت، از اینا که با کاغذ کاهی زرد ساختن، که روش یه نقاشی دستیه از یه دشت و یه خورشید. مثل نقاشی های شازده کوچولو...