راننده تاکسی غریب نواز

برای انجام کاری بیرون بودم. عصر خسته و کوفته منتظر تاکسی بودم . یه پژوه نگه داشت که راننده اش یه پسر جوون بود و معلوم بود که از زور بیکاری مجبور شده که مسافر کشی کنه . مسیرم رو که گفتم، گفت بیا بالا و سوار شدم و چون دیگه مسافر گیرش نیومد راه افتاد. یکم که گذشت پرسید که چی کار میکنم؟ گفتم که اینجا دانشجو هستم و پرسید که بچه کجایی و گفتم شیراز. گفت که خیلی دوست دارم بیام شیراز رو ببینم و کلی تشویقم کرد که خوب درس بخونم و قدر موقعیتم رو بدونم . خیلی پشیمون بود که چرا درس نخونده و از این موضوع ناراحت بود. حرفاش انرژی خاصی بهم داد. وقتی که به مقصد رسیدم پول رو که بهش دادم نگرفت . گفت که مهمون ما باش. گفتم اخه چرا؟ یه جمله گفت و رفت که جملش هنوز تو ذهنمه گفت  "ما هم یک روز ممکنه تو شهر شما غریب بیوفتیم "

نویسنده: ساسان مولوی