نصیحتهای رفیق 14 ساله!

(یه کتاب غیردرسی دستش بود، هرچی سرک کشیدم ببینم چی می‌خونه این پسره، نشد که نشد) به دوستش گفت: ببین مرتضی! من رفیق دلسوزتم، خودتم می‌دونی. مشکل تو مشکل منم هست، خودتم می‌دونی. اما تقصیر خودته. همش تقصیر خودته. بابای آدم که بقال محل نیست آدم باهاش رو کم کنی بازی کنه. باباته‌ها. بابای آدم هرچی گفت، آدم میگه چشم. زور گفت، میگه چشم. زور نگفت، میگه چشم. حال داد، میگه چشم. حال نداد، میگه چشم. مردونه دیگه ادامه ندی‌ها. اصلا امروز نیا سرکلاس. الان باباتم بره سرکار تا شب خلقش تنگه بخاطره تو. برو خونه ازش عذرخواهی کن. هرچی هم گفت، ناراحت نمیشی‌ها. هرچی گفت تو فقط معذرت خواهی کن. خداییش حرف مفت نزنی دوباره‌ها، فقط معذرت خواهی. کلتو میندازی پایین هرچی هم گله کرد تو هیچ چی نمیگی. اوکی!
بعد این دوتا فقط 14-13 سالشون بود. عاشق این نوجوونای این تیپی‌م

نویسنده:aem