فروشنده توی مترو

زن سوار که شد کیف بزرگش را باز کرد. پر بود از انواع و اقسام لوازم آرایش. زن هم همینطور تند تند اسم محصولاتش را می گفت:" ماتیک پارسی دارم خانمم همه رنگ. خط چشم ضد آب دارم خانمم مدادی و قلمویی. ..."
دختر جوان یکی از ماتیک ها را پسندید. دست کرد توی کیفش که یکهو متوجه شد پول به انداه ندارد. خواست ماتیک را پس دهد. زن فروشنده گفت:"مرتب با این خط می ای؟" دحتر گفت آره.
"پس می بینیم همو. بعدا پول رو بهم بده."از دختر اصرار که نه ترو خدا پس بگیر و از خانم فروشنده هم اصرار که نه اصلا راه نداره. دحتر خواست همان مقدار پولی را که دارد بدهد که زن گفت: نه..نگه دار تو خیابون لازمت می شه یهو.
دحتر که پباده شد، زن شروع کرد برای بغل دستیش خاطراتش را تعریف کردن. "مردم خیلی خوبن بخدا. یه دفه یه خانومی اومد یه هزاری داد به من، گفت هفته پیش که ازت خرید کردم کم گرفتی ازم. یه بار دیگه هم یه خانومه شمارشو داد بهم چون پول همراش نبود. منم شمارشو گم کردم، فرداش خودش تو مترو اومد سراغم پیدام کرد...مردم اینطورین خانم...چرا اعتماد نکنم؟..."