این نوشته در وبسایت
تابناک چاپ شده بود:
گوشی همراه نویسنده این سطور.... عصر روز دوشنبه 27 ماه مبارک رمضان هنگامی که روی صندلی ردیف دوم اتوبوس (روی تایر ) خط خصوصی مترو حقانی - بزرگراه ارتش نشسته بود از جیبش می افتد و این مرد مسافر میانسال روزه دار ، قبل از ایستگاه آخر از اتوبوس پیاده می شود. مسافر محترم و خوبی آقا یا خانم .... گوشی همراه او را در اتوبوس می باید و تحویل راننده محترم و خوب اتوبوس می دهد و این راننده خوب هم یعنی آقای ... پس از برگشت به پایانه مترو حقانی گوشی پیداشده را به آقای .... مسوول کنترل اتوبوس های بخش خصوصی در این پایانه می دهد. نویسنده این سطور نزدیک افطار به قصد تماسی تلفنی تازه متوجه گم شدن گوشی همراه خود می شود.
در تماس با شماره خود متوجه ماجرا می شود و داستانی را که خواندید از زبان آن مسوول کنترل محترم می شنود و قرار می گذارد تا صبح چهارشنبه گوشی خود را تحویل بگیرد. او اینک بسیار خوشحال و سپاسگزار خدا است که در این شهر « هنوز هم آدم خوب زیاده و پیدا میشه» اما صبح چهارشنبه پس از مراجعه از زبان این مسوول محترم می شنود، چیز فوق العاده ای نیست، کار ما همینه، مردم خوب هم همیشه بسیار خوب و زیاد هستند.
Labels: راننده ها, همشهری ها توی خیابانهای شهر